Als partijen bij het sluiten van een contract algemene voorwaarden willen gebruiken, ontstaan er regelmatig discussies over de vraag óf die voorwaarden uiteindelijk wel toepasselijk zijn. Zeker als ze nadelig zijn voor de partij die onder die voorwaarden uit wil komen.
Willen algemene voorwaarden toepasbaar zijn, dan moet de andere partij onder andere de redelijke mogelijkheid hebben gehad om daarvan kennis te nemen. Die kennisgeving kan onder andere plaatsvinden door de zgn. “terhandstelling” aan de andere partij. In de praktijk bestaat er altijd veel discussie over de vraag of daar daadwerkelijk sprake van is geweest.
Voor dienstverrichters (zoals bedoeld in de Dienstenrichtlijn, oftewel: een persoon of partij die woont/gevestigd is in Europa en bepaalde (economische) diensten aanbiedt/verricht tegen betaling) geldt dat het bieden van de hiervoor genoemde “redelijke mogelijkheid om kennis te nemen” ook kan gebeuren door de voorwaarden gemakkelijk elektronisch toegankelijk te maken “via een door de dienstverrichter meegedeeld adres”. Is een algemene verwijzing naar de homepage van een website dan voldoende? Dát was de concrete vraag waarover de Rechtbank Oost-Brabant op 24 april 2019 moest oordelen.
Let wel, als de voorwaarden niet gemakkelijk te raadplegen zijn, dan betekent dit dat de andere partij de algemene voorwaarden kan vernietigen. Hetgeen simpelweg betekent (of kan betekenen) dat de algemene voorwaarden niet van toepassing zijn.
Dat werd in deze zaak ook aangevoerd. Toepassing van de algemene voorwaarden zou er toe hebben geleid dat de gewone Nederlandse rechter niet bevoegd was en dat het geschil dat partijen verdeeld hield voorgelegd had moeten worden aan een arbitrage-instituut: de Raad van Arbitrage voor de metaalnijverheid en -handel. Het grote nadeel van een arbitrage-procedure is dat deze meestal veel kostbaarder is dan een procedure bij de rechter.
In de zaak die voor de rechter speelde, bleek dat de partij, die de algemene voorwaarden wilde handhaven, in haar opdrachtbevestiging voor de algemene voorwaarden had verwezen naar de homepage van haar website. De rechter moest daarom een oordeel vellen over de “vindbaarheid” van de algemene voorwaarden op die homepage. De algemene voorwaarden bleken daar “verstopt” te zijn in één van de 10 submenu’s op de website onder het kopje ‘downloads’. Wélk submenu vervolgens gekozen moest worden om daadwerkelijk bij de algemene voorwaarden te kunnen komen was niet in een oogopslag duidelijk. De rechtbank oordeelde daarom dat de verwijzing naar de homepage onvoldoende was. Met bovenstaand gevolg. Dit kan tot vervelende consequenties leiden, zéker als de algemene voorwaarden cruciale bepalingen bevatten waarop je als gebruiker een beroep wil kunnen doen ingeval van geschillen.
Belangrijkste conclusie: zorg er als dienstverrichter voor dat uw algemene voorwaarden gemakkelijk te vinden zijn op uw homepage, bijvoorbeeld door een duidelijke button op te nemen waaronder de algemene voorwaarden raadpleegbaar zijn óf neem in een verwijzing een directe koppeling naar uw algemene voorwaarden op.
Hebt u vragen over algemene voorwaarden of andere contractuele vragen? Neem dan contact op met Anne Zweipfenning via zweipfenning@dayonelegal.nl