Een echtgenoot die garant staat voor een schuld van een derde, heeft daarvoor op grond van de wet toestemming nodig van de andere echtgenoot. Op elke regel een uitzondering, zo ook voor dit geval.
Toestemming is niet vereist indien de zekerheidstelling plaatsvindt door een bestuurder van een BV, als de zekerheidstelling geschiedt ten behoeve van de normale uitoefening van het bedrijf van die vennootschap. De vraag is dan natuurlijk wanneer er sprake is van “normale uitoefening van het bedrijf”.
Het Parket bij de Hoge Raad heeft zich hier recent (wederom) over uitgelaten. Relevant voor toekomstige en bestaande (mede) eigenaren van een onderneming.
In de conclusie van 4 mei 2018, ECLI:NL:PHR:2018:460, gaat het om een accountant die zich borg stelde via zijn holding, voor de financiering ten behoeve van een inkoop in een maatschap. Op enig moment doet Rabobank een beroep op de borgstelling. De kernvraag van het geschil: was er toestemming nodig van de echtgenote, of ging het om een borgstelling die is aangegaan ten behoeve van de normale bedrijfsuitoefening?
Het Hof vond dat toestemming nodig was. De financiering ten behoeve van een inkoop in de maatschap (EUR 350 K) kan niet worden aangemerkt als een rechtshandeling die ten behoeve van de normale uitoefening van het beroep van accountant gebruikelijk is.
De Advocaat-Generaal ziet het anders. Hoewel een lening voor een inkoopregeling in een maatschap mogelijk niet de meest gangbare manier is van financiering, doet de wijze van investeren niet af aan de conclusie dat die lening is aangegaan ten behoeve van de normale bedrijfsuitoefening. Ook een incidentele of grote investering kan ten behoeve van de normale uitoefening van een bedrijf geschieden. Bedrijfsmatige kredieten en leningen komen voor in vele soorten en maten. Of een daaraan gekoppelde borgstelling een handtekening van de andere echtgenoot vereist, is niet altijd duidelijk. Soms, een ‘blessing in disguise’ voor de borg die wordt aangesproken.
Meer weten? Mail metz@dayonelegal.nl.