Alhoewel al het overheidshandelen in deze periode gericht is op het redden van ondernemingen via diverse steunmaatregelen en versneld ingevoerde wetgeving (WHOA), zullen er ook genoeg ondernemers zijn die de pijp aan maarten willen geven. Na het staken van de activiteiten resteert dan vaak nog de BV, en wat moet je daar dan mee?
De vennootschap kan geliquideerd worden. Dat kan door het nemen van een ontbindingsbesluit door de aandeelhouder. Als er nog vermogen is, zal dat vermogen netjes (formeel) vereffend moeten worden door een vereffenaar volgens de regels die de wet daartoe stelt.
Maar wat is nu de “grap”? De wet stelt nog steeds dat de vennootschap direct ophoudt te bestaan, als de “rechtspersoon op het tijdstip van zijn ontbinding geen baten meer heeft”. Op zich niet onlogisch; er valt immers niets meer te vereffenen want er zijn geen baten meer. Dit noemt men ook wel “Turboliquidatie”.
Het is overigens een misverstand, met name onder sommige accountants, dat voor de mogelijkheid van een turboliquidatie er ook geen schulden meer mogen zijn. Dat klopt niet; de wet spreekt immers alleen van “geen baten”.
Is de praktijk van deze turboliquidaties wenselijk? Volgens de minister niet, althans niet zondermeer. Reeds eind 2019 schreef ik een blog over komende nieuwe wetgeving:
Deze wetgeving is er echter nog steeds niet en zal ongetwijfeld onder de huidige omstandigheden en de komende verkiezingen, voorlopig op zich laten wachten.
En voor de praktijk is de turboliquidatie nog steeds een probaat middel: Van de 37.000 in 2018 ontbonden vennootschappen, maakten liefst 33.000 gebruik van deze vorm van ontbinding van de vennootschap!
Het bestuur van de vennootschap moet er bij het handelen wel rekening mee houden dat zij aangesproken kan worden als bijvoorbeeld blijkt dat ze bij het aangaan van de overeenkomst wist of behoorde te weten dat de vennootschap haar verplichtingen niet na kon komen. Of als het bestuur in het zicht van de turboliquidatie snel alle baten overmaakt naar zichzelf.
In een recent arrest van het gerechtshof Den haag, is bevestigd dat aansprakelijkheid voor een bestuurder ook kan ontstaan indien de bestuurder weet of behoort te weten dat er baten zijn en toch meewerkt aan een turboliquidatie, dan wel meewerkt aan het snel voor het besluit, meewerken aan het uitkeren van de baten. (ECLI:NL:GHDHA:2021:89):
“………is het hof in beginsel van oordeel dat in het geval een bestuurder uitvoering geeft aan een besluit tot ontbinding met toepassing van artikel 2:19 lid 4 BW, terwijl hij wist of redelijkerwijze had behoren te weten dat er nog baten in de vennootschap aanwezig waren, dan wel baten kort voor het nemen van het voornoemde besluit zijn uitgekeerd en een schuldeiser van de vennootschap door uitvoering te geven aan het besluit ernstig in zijn verhaalsmogelijkheden wordt beperkt (omdat de vennootschap ophoudt te bestaan), de schuldeiser de bestuurder ter zake van zijn handelen persoonlijk een ernstig verwijt kan maken.”
Ondernemen is niet voor bange mensen, het beëindigen van ondernemingen ook niet. Mits met gebruik van het gezonde verstand, is de turboliquidatie voorlopig nog steeds een snelle en goedkope wijze om een vennootschap te beëindigen.
Voor vragen, bel of mail gerust:
Vincent Breedveld
06-53849319
